Problem of the week

De laatste rekenles voor Marieke voor de kerstvakantie was een speciale: Problem of the week. De som ging als volgt:

De kerstman besluit om zijn rendieren te wegen. Hij kwam erachter dat Dasher 30 pond minder dan een achtste van een ton weegt. Dancer weegt 10 pond meer dan Dasher. Prancer's gewicht is het gemiddelde van de eerste twee rendieren. Vixen weegt 15 pond minder dan Dancer. Comet liet de weegschaal doorslaan naar 10 pond meer dan een achtste van een ton. Cupid weegt het gemiddele van het gewicht van Prancer en Vixen. Donner weegt 5 pond meer dan Comet en Blitzen weegt 10 pond minder dan Donner.

Wat weegt elk rendier? Wat is het totale gewicht van de rendieren?

Wist je trouwens dat een pond in Amerika niet helemaal hetzelfde is als een pond in Europa? Het is ca. 480 gram. Dus dat tikt wel door in je lichaamsgewicht. Ik dacht dat de weegschaal in het ziekenhuis niet in orde was toen íe 150 pounds aangaf.....

Verder heeft Marieke een stukje geschreven voor in de schoolkrant. Het gaat over Sinterklaas en Kerstfeest. Er stond zelfs een plaatje van de stoomboot met Sinterklaas, Zwarte Piet en het paard Americo bij afgedrukt. Ze schreef het volgende:

Christmas in the Netherlands.

By Marieke van Bergeijk.

Christmas is a special time for families in the United States and The Netherlands. Everyone enjoys getting together for the holidays. People dress up in special clothes and sing Christmas songs. In The Netherlands, Sinterklaas brings gifts on December 5. He leaves them in the children's shoes. People enjoy delicious strawberry cookies calles stroopwafels and frosted bread rings (vrije vertaling van boterletter).

In The United States, Santa Claus brings gifts Christmas Eve and leaves toys and candy in the children's stockings. Christmas is celebrated on December 25. Everyone likes sugar cookies, and children drink hot chocolate after playing in the snow. Christmas trees and candles are part of Christmas celebrations in both of countries. Christians celebrations the birth of baby Jesus. Merry Christmas!

Op de foto nog een winters plaatje. Gisteren genomen tijdens onze wandeling. Ik heb me voorgenomen om wat vaker foto's van onze omgeving op het weblog te plaatsen (ik ben geneigd om voor foto's van de kinderen te kiezen).

Have a merry CHTMRISAS

Bovenstaande wens schreef Laura op het kadootje dat ze voor mij gemaakt had (have a merry christmas).

Op Kerstavond zijn we naar de kerk geweest. Het was een dienst waarin 'de bekende kerstliederen' gezongen worden. Voor ons zijn de melodieen bekend, maar de woorden niet. De tekst is via de beamer te lezen, dus we konden wel meezingen. Ik miste alleen het 'Ere zij God', dat kent men hier blijkbaar niet. Tussendoor werden de beloften van de Messias uit het Oude Testament gelezen en natuurlijk het Kerstevangelie uit de Bijbelboeken Lucas en Johannes. Marieke en Laura hadden voor de gelegenheid hun engelenjurken aangetrokken: creme satijn met goudband en wit satijn met zilverband. Zij mochten op het kinderkerstfeest de teksten van de engel opzeggen en gepaste kleding was gewenst. Gelukkig kan mijn naaimachine ook op 110 Volt en waren de kleren, na een week hard werken, net op tijd klaar.

Op eerste Kerstdag organiseert niet een kerk een dienst, wat voor ons wel wat 'kaal' was. Tweede feestdagen worden ook anders ingevuld: tweede kerstdag is Boxing Day, wat inhoudt dat het overal uitverkoop is, en er veel gewinkeld wordt. Een kerk in Newton organiseert morgenavond wel een dienst, dus dat is een mogelijkheid. Jaap heeft die kerk al eerder bezocht. De laatste maanden zijn we naar de Methodisten kerk in Hesston geweest. Ik schat 300 leden, waaronder diverse collega's van Jaap. De meisjes gaan er naar een club op woensdagavond en we krijgen regelmatig uitnodigingen.

Vorige week was Jaap met de drie oudsten uitgenodigd voor een gezellige avond (ik was met Sarah in Nederland). De volwassenen moesten allemaal iets meenemen wat ze wel konden missen. Deze voorwerpen waren ingepakt en spelenderwijs kwam je aan je 'kado'. Als je aan de beurt was mocht je iets van een vorige speler kiezen of een nog ingepakt kado. De laastste speler had dus mazzel. Snappen jullie het nog? De uitkomst is in elk geval dat wij met een afgrijselijke blauw-witte leren tas met bowlingbal erin zitten opgescheept! Ik weet wel wat we volgend jaar meenemen naar dit feestje. Het schijnt dat bepaalde kado's al jaren circuleren. En dat zijn niet de meest favoriete voorwerpen!

Het is voor ons een halfwitte Kerst. Er was heel wat sneeuw gevallen, maar een deel is alweer weggesmolten. Vandaag een strakblauwe lucht met onafgebroken zonneschijn, dus prachtig wandelweer hadden we bedacht. Oftewel: even de kinderen uitlaten en een frisse neus halen. Dat hebben we in Lindsborg gedaan een van oorsprong Zweedse nederzetting. Het oogt nog steeds Zweeds, waardoor het een toeristische trekpleister is. Een gezellig dorpje op een afstand van een half uur rijden. Voor mij en de kinderen de eerste keer dat we richting het noorden reden. En als het kan moet er ook in bomen geklauterd worden, althans Marieke is daar altijd wel voor te porren en Laura volgt voorzichtig. Adam hield het bij rondjes om de boom rennen met Sarah in de kinderwagen. Dit laatste staat op de video. Op de foto lijkt Laura op een kabouter in de boom.

't Heerlijk avondje is toch gekomen.....

Gisterenavond was het dan toch zover: Sinterklaasavond! De kinderen hadden onderling bekonkeld dat ze zaterdag niet mee gingen om boodschappen te doen, met het idee dat we kadootjes konden kopen. Listig van ze. Jaap had de zak in de schoorsteen (bovenverdieping) gestopt, traliegordijntjes ervoor, een lamp uit, en niemand die het ziet. ..... Ze waren wel een tijdje zoet voordat ze 'm vonden. Ze vroegen steeds om een tip. Uiteindelijk vond Adam 'm, maar hij kreeg de deurtjes voor de haard niet open, dat is gemeen zeg! Jaap plaagde nog wel even dat ze het dan maar vanaf het dak moesten proberen, maar zover is het niet gekomen.

Beneden bij de warme haard warme chocomel met gevuld speculaas op en de kadootjes opengemaakt. Sarah was helemaal in haar sas met al die papiertjes om haar heen. En Laura was zo slim om helemaal in de zak te duiken om te lezen welke namen op de kadootjes stonden, om er vervolgens een voor zichzelf uit te vissen natuurlijk. Volgens mij was het wel geslaagd, de kinderen waren opgelucht dat we er iets aan deden, want we hadden ze wel een beetje in het ongewisse gelaten: 'ze verkopen hier geen Sinterklaasspullen in de winkels', 'Sinterklaas komt niet in Amerika' en 'hij is al terug naar Spanje, in Nederland is het al 6 december, dus helaas' enz. Dankzij de Sint in Nederland hadden we gelukkig pepernoten, marsepein en speculaas. Dus HARTELIJK BEDANKT!

Laura is inmiddels zover dat ze weet dat de kadootjes van ons en de familie komen, maar ze denkt dat ik me eerst als Zwarte Piet verkleed voordat ik iets in haar schoen doe......Voor de zekerheid hadden Marieke en zij zich 's avonds als Zwarte Piet verkleed, en ze boden enthousiast hun diensten aan, daar kon het niet aan liggen. Helaas wilde Adam zich niet als Sinterklaas verkleden, hij heeft van het zomerkamp een druide-pak: wit met rode sjerp en lange grijze baard. Kon best voor Sinterklaas doorgaan vonden we. Voor hem teveel poespas. Misschien wil hij wel als Sarah groter is??

Muziek en de Sint

Drie keer raden wat Marieke speelt: jawel Sinterklaasliedjes! Vorige week zaterdag zijn we naar een muziekwinkel in Wichita gegaan en we hebben goed kunnen shoppen: Marieke een dwarsfluit en Jaap een gitaar. Uit een doos kwam een oud lesboek van mij met Sinterklaasliedjes, dus we zijn helemaal bij de tijd. Marieke en Laura volgen de gebeurtenissen van Sinterklaas via internet en hebben zelfs een keer hun schoen gezet, met resultaat. 't Moet wel een turbo-stoomboot zijn die daar achter zit. Van Laura mocht die avond de houtkachel niet aan, want hoe kan Zwarte Piet door een hete schoorsteen? Tegen die kinderlogica valt weinig in te brengen. Buiten de deur is niets te merken van 5 december, men is hier druk met voorbereidingen voor het Kerstfeest.

Ik ga nu proberen om muzieklessen te regelen voor Marieke. Vanaf volgend schooljaar kan ze op school muzieklessen krijgen, maar dat is met veel leerlingen en verschillende muziekinstrumenten tegelijkertijd. Het zou fijn zijn als ze van januari tot de zomer les kan krijgen van een dwarsfluitleraar/lerares.
Laura heeft het al jaren over vioolles en heeft in de winkel ook op een viooltje mogen spelen: 1/8 viool(tje). Dat wordt jarenlang een viool huren, want pas rond haar 12e jaar zijn haar armen lang genoeg voor 'een hele viool'? Zelf heb ik op twee violen gespeeld, maar ik ga nog een keer terug om meer violen uit te proberen. Er is een groot verschil in klank en prijs.

Jaap heeft zijn oude muziek-lesboeken weer opgezocht en probeert de draad ook weer op te pakken. Adam is druk op de piano aan het oefenen voor een kerstuitvoering.
En Sarah zong vanmorgen op geheel eigen wijze een deuntje mee in de kerkdienst. Niemand die er zich aan stoort, in tegendeel het levert haar veel vertederende blikken op.

Sneeuw en rendieren

Vanavond viel de eerste sneeuw. Dinsdag konden we nog zonder jas naar buiten en was het ruim 20 graden. Woensdagmiddag werd het in de zon niet warmer dan –1 graad. En donderdagmorgen vroor het 10 graden. Het lijkt van de ene op de andere dag winter. De abrupte overgang verbaast me. In Nederland is de overgang wat geleidelijker. In de winter kan het hier 40 graden vriezen. De wind heeft daarbij ook nog invloed op de gevoelstemperatuur. Gelukkig doet de houtkachel het prima en hebben we hout in overvloed.

En heel toepasselijk: Jaap vond 4 x 2 rendieren, een slee en een kerstman op de vliering van het huis. Compleet met gekleurde lampjes. De vorige eigenaar zorgt nog steeds voor verrassingen. De kinderen willen de hele mikmak wel in de tuin, maar Jaap heeft al geopperd dat het een uitstekende tijd is om het via een soort marktplaats-site te verkopen. Dus de meningen zijn verdeeld.

Sinterklaas houdt de meisjes bezig. Ze volgen trouw via internet de belevenissen en hebben een mailtje naar de hoofdpiet gestuurd of íe hen in Amerika asjeblieft niet vergeet....... Het zit wel diep merk ik.

De verdere wildstand: ook een opossum, groot knaagdier/buideldier controleert na zonsondergang of er restjes kattenvoer zijn. Er schuifelt na zonsondergang van alles langs de schuifpui.

De foto is zaterdagmorgen om 8.00 uur genomen. De eerste sneeuw is altijd dolle pret. Ons huis is half in een heuvel gebouwd dus de kinderen kunnen direkt uit de schuurdeur naar beneden sleeen.

Swingen

Alle kinderen schommelen graag. Sarah schommelde voor het eerst in de maxi-cosi toen ze drie maanden oud was: met haar beentjes slaat ze op de onderkant van de maxi-cosi, waardoor íe verandert in een schommelstoel. Het gaat nu een stuk wilder en ze heeft er veel bekijks mee in winkels en restaurants. Amerikanen zijn gek op schommelstoelen. Bijna iedereen heeft er een of meer op de veranda staan (of een schommelbank) en in huiskamers tref je ze ook altijd aan.

Schommel (swing) was een van de eerste woorden die Laura op school leerde. De juf wees buiten de speeltoestellen aan en benoemde ze. Slide = glijbaan, moet je ook zeker weten als je zes bent en graag buiten speelt. Pauze (recess) was de eerste weken het favoriete schoolvak van de meisjes.

Er zijn veel speelplaatsen in Hesston. De foto is genomen in een speeltuintje op loopafstand: tegen het golfterrein aan. Marieke heeft niet genoeg aan een schommel en Sarah keek opgetogen van links naar rechts terwijl ze van voor naar achter ging.......

Wild

Vanmorgen uit de kerk weer buiten koffie gedronken. Op twintig meter afstand passeerde een vos! Mooi dier om te zien. Er stond weinig wind en het was onbewolkt. Dan loopt de temperatuur op tot 20 graden. Nog even van genieten want in de loop van de week wordt het weer minder. Wel jammer, want dan hebben de Amerikanen, en wij, vakantie i.v.m. Thanksgiving. Er stappen 27 miljoen Amerikanen in het vliegtuig om vakantie te vieren en familie te bezoeken, aldus het nieuws. Voor wie het niet weet: met Thanksgiving eten alle Amerikanen kalkoen, want dat kregen de eerste poiniers die hier voet aan land zetten, door de Indianen voorgeschoteld. Wij zijn uitgenodigd door de pianolerares van Adam om te komen eten. Haar man is dominee in een van de kerken die we bezoeken en ze hebben studerende kinderen die dan ook thuis zijn. Ze verkopen hier eettafels die uitschuifbaar zijn, zodat een gezelschap van 16 tot 20 personen aan tafel kan. Handig met dit soort gelegenheden.

Deze week hebben we de ontdekking gedaan dat er bevers in de kreek zitten. Ze knagen bomen om en slepen die mee om er een dam van te maken. Ze waren al een aardig eind op dreef, maar komende week komt de gemeente ze vangen om ze ergens anders heen te brengen. Ze ruineren de oevers en aangezien er aan de overkant van de kreek een golfterrein ligt, is men niet blij met bevers die de bomen afknagen. Het schijnt dat ze hier om de twee of drie jaar terugkomen. Marieke heeft er moeite mee dat ze weg moeten, nog maar eens uitgelegd dat het niet anders kan en ze een ander mooi plekje krijgen voor een dam en nest.

De kinderen hebben al een aardige verzameling golfballetjes. Ze vinden ze langs de waterkant en wanneer ze met een visnetje over de bodem gaan. De kreek is nu niet diep, maar dat kan snel veranderen als het hier of een eind verderop regent. Dan kan het waterpeil in korte tijd flink stijgen wat ook aan de oevers te zien is. Dus het blijft een beetje uitkijken. Het is een van de favoriete speelplekken van de kinderen en buurkinderen, naast de klimboom, die Jaap absoluut niet om mag zagen van de kinderen.

Wasbeer gesignaleerd!

Ook hier is het intussen herfst. De bomen kleuren prachtig rood en geel. Het is 's morgens fris, maar de zon schijnt onafgebroken van 7 tot 18 uur. Dus dat is heerlijk nazomeren. Gisteren waaide het en was het ook in de zon nog fris. Vandaag is het windstil.

De twee jonge poesjes groeien goed. Sarah heeft vanachter de schuifpui gekeken hoe ze speelden en met een dood vogeltje in de weer waren. Tot onze verbazing kwam vorige week een wasbeer (raccoon) op bezoek. Ik denk dat hij op de restjes kattenvoer afkwam. Dus die houdt zich ook hier ergens in de buurt op, waarschijnlijk in de buurt van de beek. Een paar weetjes over de wasbeer:

- het is geen beer, dat zie je aan zijn staart met 5 tot 7 ringen. Beren hebben nauwelijks een staart

- hij heeft een zwart Zorro-masker

- zijn naam verwijst naar het wassen van zijn voedsel: ze spoelen hun voedsel in het water en krijgen zo vocht binnen, want ze drinken niet

- kan klimmen als een bergeit en grijpen als een aap: maakt zijn nest boven in een holle boom

- beschikt over de zwemkunst van een vis

- menu: eikels, bessen, graan, fruit, vogeleieren, insekten, muizen, krabben, kikkers

- lengte: 65 cm, staart: 25 cm, gewicht: 3-9 kg en leeftijd: tot 15 jaar

- adres: van Zuid-Canada tot het noorden van Zuid-Amerika en sinds 20 jaar Europa

- job: struint tuinen en vuilnisbakken af op zoek naar eten

- x-faktor: populair als huisdier. Maar hij komt mijn huis niet in!!! We kunnen al amper de wilde katten buiten houden. De kinderen zeuren wel maar ik geef niet toe.

Lekker op de trekker

Trekker rijden is helemaal niet zo moeilijk als er een computer inhangt. Alleen bij de bochtjes moest ik sturen. Halverwege de bocht moest ik het stuur loslaten want dan stuurde de computer de trekker naar de goede plek. De knopjes waren voor hard/zacht rijden. Het was vroeg in de avond toen we gingen testrijden en het begon te schemeren. Het was een mooie lucht met paars en oranje.

Papa heeft laatst op het nieuws gehoord dat een trekker met zelfsturing de sloot in is gereden. De bestuurder wilde een sigaretje roken, dat kon gemakkelijk op een lang recht stuk, maar dat mocht niet in de cabine, dus rookte hij op het trappetje. Maar helaas......de deur viel in het slot. Er was niets aan te doen: aan het eind van het perceel reed de trekker rechtdoor de sloot in. De sigaret was snel gedoofd!

Verteld door Marieke.

Eigen haard.....

Ik schat dat Jaap nu zo'n twintig bomen omgezaagd heeft. Zaterdagmorgen begint hij met een stevig ontbijt: uitgebakken spek en een ei. Om 9.00 uur start hij de kettingzaag. Gisteren helde een boom de verkeerde kant op, namelijk richting het huis. M.b.v. een touw heeft hij de boom gezekerd aan de pick-up truck, waardoor de boom uiteindelijk de goede kant op viel. Al met al hebben al heel wat open haard hout. En aangezien het hier nu ook wat frisser wordt, was het tijd om de open haard uit te proberen. Beneden staat een zwarte gietijzeren houtkachel, dezelfde als Opa en Oma Rozendaal, maar dan een slagje kleiner. De eerste avond duurde het even voordat íe goed op dreef was, de rookmelder sloeg op til (dus die doet het in elk geval) en Laura zei dat ze buiten gezien had dat er zwarte rookwolken uit de schoorsteen kwamen. De schoorsteen moet nog geveegd worden waarschijnlijk. Boven een paar ramen opengezet om te luchten en na een poosje konden we genieten van een knapperend vuurtje. Geruststellend idee is dat de waterput van de brandweer in onze voortuin staat.

Nu zitten we dus 's avonds beneden, lekker lui met een boek op de bank. En we zitten er warmpjes bij!

Op de foto de schoorsteen met daarop een verzameling autootjes van Adam: de bouwtekening haalt hij van internet, uitprinten, kleuren, plakken en klaar.

Hoe het in Amerika is?

Hoe het in Amerika is?

Het is best leuk in Amerika, met de buurkinderen kan ik heel veel spelen. Ik speel vaak buiten of bij de buren of bij ons in huis. We spelen met Little Ponies, een jungle-land en grote paarden en poppen voor op de paarden. Er zijn twee zwarte en een wit paard. We mogen ook op de schommels van de buren en we spelen in de kreek. In de kreek gaan we vissen vangen en we leggen de vissen op een plankje. Ik heb al veertien vissen gevangen.

Ik heb in de klas al 3 vriendinnen, ze heten Telja, Laureen en Lydia. Het eten is erg lekker. Soms krijgen we chips. Ze hebben buiten een heel leuk speeltoestel, een kasteel en drie leuke glijbanen. Een brede, een gekrulde en een soort scheve buis die heel stijl is. Mijn juf heet Mss. Heinrichs. Ze doen ook weleens spelletjes op school en we gymen elke dag. We hebben een muziekklas. In de zaal liggen matjes waar je op kunt zitten als Mss. Roth een verhaal vertelt. Ik vind het verhaal over paarden leuk. We kunnen ook naar de bibliotheek om nieuwe boeken te zoeken. Daar kijken we ook weleens televisie.

Vandaag hadden we een tornado-oefening. De juf deed de ramen dicht, de gordijnen dicht en de deur op slot en de lichten uit. We deden de oefening in de klas, want de juf had geen zin om naar de kelder te lopen (tornado shelter). De juf zei dat je niet naar de kelder mag rennen. En het is donker in de kelder. Je moet er wel lang zitten, maar het zal wel moeten, anders gaat het niet goed. Je moet er blijven tot de tornado over is. Mr. Duffy zei toen dat de lichten weer aan mochten, de deur van slot en de gordijnen open. De eerste keer dat we de oefening deden moest ik bij Marieke blijven, zodat Marieke het kon uitleggen. Anders was ik misschien bang geworden, want het is wel raar.
Mister Duffy heeft ook weleens voor politie gespeeld, hij had een pak aan met een masker op. We moesten het alarmnummer leren: 911. Er was ook een politiehond bij. De hond heette Sparky, dat stond op de gele politiepet die hij op had!

En zo zie ik er nu uit: twee voortanden eruit, een grote-mensentand kun je al zien (ik kon echt geen maiskolven eten dit weekend), een roze bril om goed te kunnen lezen en korter haar. Volgens Adam een total make-over. En Marieke verloor haar hoektand gisteren, Adam vorige week een kies en Sarah heeft haar eerste tandje: links onder.

Donderdag 4 october: container

Op deze Donderdag ( 4 october ) kwam de container aan. Heel veel mensen kwamen om mee te helpen, simpelweg, omdat Hanneke in nederland was. Dus Jaap had meer dan 10 donuts gekocht om de mensen die kwamen helpen eten te geven na die container uit te laden. Maar omdat er maar een paar mensen kwamen had Jaap te veel donuts gekocht dus moesten wij al die donuts opeten. Marieke, Adam en Laura zeiden steeds: TOYS PLEASE. Vertaling: speelgoed alstublieft.Dat was grappig om te horen. Alleen was er wel schade, op de piano was die vervelende schade. Omdat die piano op zijn zij stond was er een klein beetje iets uigebogen op deze donderdag krijgt Adam zijn eerste pianoles dus mischien weet die juf er iets op.

Getypt door marieke.

Hanneke: dankzij de hulp van de kinderen en zeven collega's was de container in een uur uitgeladen. Nu alles nog een plekje geven...dat duurt langer. Van sommige dingen vraag ik me af waarom ik het in een doos gestopt heb, van andere dingen vraag ik me af in welke doos het zou zitten???? We missen de eenwieler van Jaap en een enkele doos met keukenspullen, voor de schade hebben we kontakt met de verzekering. De bewijslast zal wel moeilijk worden.

Webloggebruik

Even wat praktische punten over het gebruik van het weblog.
Omdat de informatie op het weblog openbaar is, schrijf ik niet over persoonlijke, gevoelige onderwerpen. Veel lezers weten van de moeilijke omstandigheden in onze familie, hierover heb ik telefonisch, per e-mail of skype kontakt. Gelukkig heb ik, samen met Sarah, vorige week mijn moeder, vader en wat verdere familieleden kunnen bezoeken en Jaap is zondag op bezoek geweest.

Links op het weblog zijn een paar favoriete links te vinden. Via de eerste link is te lezen over onze broer en schoonzus die leven en werken in Mali. Via de andere links is informatie te vinden over de vlag van Kansas, de melodie (smartlap) en tekst van het volkslied van Kansas (idylisch). Volgens Jaap moet ik niet nationalistisch worden...... Ik vind het leuk om uit te vinden waar we nu eigenlijk terecht zijn gekomen en deel die informatie graag met anderen (na 10 jaar onderwijservaring ben ik een beetje belerend?).
Voor lezers die uitsluitend geinteresseerd zijn in ons wel en wee: binnenkort een stukje over de container die gearriveerd is en hoe je een rijdende grasmaaier van slechts 100 dollar aan de praat krijgt.......de blauwe dampen zijn inmiddels opgetrokken en het gras gemaaid.

Op de foto het lievelingetje van de familie.

Zonneschijn

Het vorige stukje over de beruchte t0rnado is wat eenzijdig. Bij deze een iets zonniger en genuanceerder beeld. Op de foto de mooie zonsondergang van gisterenavond. De luchten zijn hier indrukwekkend, weerspiegelt nog meer de weidsheid en ruimte dan de 'begane grond'. Met name als de zon de verschillende lagen in de bewolking verlicht. Kansas heeft gemiddeld 300 dagen per jaar zonneschijn.

Een van de bijnamen van Kansas is 'Cyclone State', alhoewel er in Oklahoma (ten zuiden) meer tornado's voorkomen. Het wordt ook wel de 'Sunflower State' genoemd, vanwege de overvloed aan zonnebloemen. Door de enorme hoeveelheden graan staat Kansas ook bekend als de 'Wheat State' (graanschuur van Amerika). Andere bijnamen zijn 'Grasshoppers State', vanwege de vele sprinkhanen/krekels, en 'Bleeding Kansas', wat verwijst naar het verleden en de discussies over slavernij. Omdat Kansas midden in de V.S. ligt, wordt het ook wel 'Central State' en 'Midway U.S.A.' genoemd. Het geografisch middelpunt van de V.S. ligt in Kansas, vlakbij Lebanon en de 34ste president, D.D. Eisenhouwer, kwam ook uit Kansas. De staat is zes keer zo groot als Nederland en heeft 2.5 miljoen inwoners, waarvan 3.500 in Hesston, waarvan 6 nederlanders met een moeilijke achternaam. Een lerares vroeg me of ze Adam ook Mountainoak mocht noemen i.p.v. van Bergeijk, toen ik haar vertelde dat dat de letterlijke vertaling was.

Tornado

We krijgen nogal wat vragen over het klimaat hier. Tot nu toe hebben we prachtig weer gehad, maar het wil hier weleens spoken. De foto is op 13 maart 1990 genomen, toen een tornado over o.a. Hesston trok. Dit duurde ongeveer twee uur, de slurf was een halve mile breed. Twee mensen stierven en er was voor miljoenen dollars schade aangericht. Als er kans is op dit extreme weer, is er een tornadowacht. Er gaat een luchtalarm als aangeraden wordt om dekking te zoeken. Als je thuis bent, is de basement (benedenverdieping) de meest veilige plek. Scholen hebben een tornado-shelter (ondergrondse schuilkelder). Winkelcentra, kantoorgebouwen en kampeerplaatsen hebben ook dit soort schuilplaatsen; ik denk dat het wettelijk verplicht is dat elk openbaar gebouw een shelter heeft. De shelter in school is multi-functioneel, want die wordt ook door de band gebruikt voor repetities.

De troep die de tornado van 1990 aanrichtte is in het dorp op een hoop gegooid, waarna men er gras overheen heeft laten groeien. Een mooie berg voor de kinderen om in de winter vanaf te sleeen!

Schoollevens

Op een dag ging ik (Adam) naar mijn kluisje op school om mijn spullen te pakken. Lily, de schoolhond, kwam naast me zitten. Ze wil dan aandacht dus ik gaf haar een aai over haar kop. Toen legde ze haar hoofd op mijn knie, want ze vond het gezellig. Nadat ik haar weer geaaid had, deed ze haar poot omhoog om een pootje te geven. Dat noemen ze hier 'shake'. Dus 'Lily, shake', betekent niet hond schudden, maar pootje geven.

Met art zijn we met een projekt bezig. We moeten een schematisch overzicht maken van de bouw en werking van een cel, waarbij we allerlei materialen mogen gebruiken. Ik moet de chloroplast en vacueles maken, dat zorgt ervoor dat de plant groen is en energie uit zonlicht kan halen. En vacueles zijn lege ruimtes waar de cel dingen in op kan slaan, bijv. water en energie verpakt in vloeistof. Ik heb er groene dekseltjes van Sarah's potjes fruit voor gebruikt, groene loops (cornflakes) en plastic zakjes. Ik vind het een leuk projekt omdat we creatief moeten zijn.

Ik (Marieke) vind het leuk om met mijn vriendinnetjes: Anastasia, Abigail en Jessica de tot- tot-train te doen. Dat is als treintje van de glijbaan afglijden. En ik heb plezier met Brandon, hij schiet gummetjes in de printer, als de juf niet kijkt.

Tussen de middag gaan we lekker eten, alle kinderen eten op school. De lekkerste maaltijd vind ik kipnuggets, chips, nectarines, mais en boontjes.

Ik (Laura) vind het eten en het buiten spelen het leukste van school. Ik speel pakkertje met mijn vriendinnetjes: Laureen en Lydia. Dan zeggen we 'come and get me'. Op de foto zie je mij met meester Duffy (hoofd van de school), hij zegt bij de ingang tegen iedereen goedemorgen en zwaait 's middags iedereen weer uit. Hij komt ook in de klas 'goedemorgen' zeggen, wij antwoorden dan monotoon in koor 'good morning mister Duffy'. Dat waren de eerste woorden die we op school leerden. Als je het op een rare toon zegt, moet je het over doen, dat is in onze klas nog niet gebeurd, maar bij Marieke wel. Marieke was niet de boosdoener, maar een jongetje uit de klas.

American football

Gratis kaartjes krijgen voor een Football wedstrijd: Amerikaanser kan het niet. Dat is dus ook precies wat pap begin van de week kreeg: Twee kaartjes voor een Football wedstrijd, zaterdagavond, 6 uur, Manhattan. Kansas State Wildcats tegen Missouri State Bears.

Van alles in het publiek: jong en oud, dik en dun. Zelfs bij Football zijn de zaakjes tegenwoordig goed geregeld. Geen gevecht, geduw en getrek in het publiek, alleen op het veld. Gelukkig maar dat er scheidsrechters zijn! Die stellen alleen niet veel voor. De spelers zijn veel groter. Dat die scheidsrechters nog op hun fluitje durven blazen!

Natuurlijk is in alles voorzien: Kleding, vlaggetjes, ballen {voor zover het ballen te noemen zijn}, pizza, snoepjes, koffie, cola.. Je kunt het zo gek niet bedenken of het was er wel te koop. Ze hadden zelfs een soort rubberen handschoenendie precies op klauwen van een kat leken.

Op de parkeerplaats ook een fleurige boel. Paars is de kleur van Kansas, dus veel paarse shirtjes, regenjassen en andere spullen. Er stond zelfs een compleet paars geverfde oude Chevrolet bus, op de VIP parkeerplaatsen! Veel mensen waren waarschijnlijk vroeg in de middag al gekomen, want in iedere rij parkeerplaatsen stonden minstens twee partytenten met goed ruikende {en rokende} barbeques eronder. Ook de ordedienst was enorm: We hebben twee auto's weggesleept zien worden. Pech voor de eigenaars...

De regels zoeken julllie maar op het internet, maar ik kan wel vertellen dat de Bears compleet ingemaakt werden. 61-10 voor de Wildcats! Onze eerste Football wedstrijd, en meteen krijgen we wat moois te zien. Desondanks bleven de Bear-bruin geklede Cheerleaders in goede stemming en gingen gewoon door met hun club supporteren. Ook de mascotte bleef doen alsof ze het heel goed deden, tegenover een publiek dat voor 95% uit Kansas kwam, de Wildcats aanmoedigde en geen oog voor hem had.

Geschreven door Adam

zaterdag-bomendag

Zaterdag is bij ons bomendag. Bomen omzagen, takken afvoeren en aanmaakhoutjes en stammetjes voor de open haard zagen en stapelen. Omdat de tuin nogal verwilderd is, was een kettingzaag een van de eerste aankopen. De bomen die te dichtbij het huis staan, gaan er het eerst aan. De boom die Jaap vandaag uitgekozen had, gaf de hele dag werk voor hem en de kinderen. De kinderen werken zich aardig in het zweet want Jaap geeft ze een dollar per uur. Die regel heeft hij na vorige week ingevoerd toen Marieke de hele dag geholpen had met het ruimen. Ondanks dat het warm weer was, wist ze niet van ophouden. Laura deed ook een duit in het zakje. Adam keek aardig sip want hij had die dag op de computer een dierentuin voor dinosaurussen ontworpen en daar kreeg hij geen dollars voor! Hij had zijn lesje geleerd, vandaag was hij de harde werker en kon 7.5 dollar opstrijken. Marieke vond dat ze wel genoeg geld had en deed het wat kalmer aan. Laura is berekenend, ze hield de stand gedurende de dag bij voor iedereen en checkte tussendoor bij Jaap of hij het met haar eens was. Gelukkig konden Jaap en de kinderen het eens worden over de eindstand.

Broeders en zusters

De mensen die we ontmoeten zijn erg vriendelijk en bereid om op allerlei manieren te helpen. Ze geven hun telefoonnummer en bieden praktische hulp aan, dat is heel welkom want we kamperen in ons eigen huis. We verwachten dat de container met ons huisraad (en veel speelgoed) over een paar weken hier is. We kregen pannen, een schommelstoel, handdoeken, slaapzak en luchtbed, campingbed voor Sarah enz. En het mooiste was: een mevrouw uit de kerk regelde voor dinsdag en vrijdag een driegangenmenu dat bij ons thuis bezorgd zou worden om 18.00 uur! Iedere gang werd door een gemeentelid persoonlijk klaargemaakt en gebracht, dus dat was gelijk een soort kennismaking met de mensen en de amerikaanse keuken. En we konden er een paar dagen van eten, want de porties waren royaal. Ik moet de recepten nog eens navragen.

Allemaal beestjes.....(brrrr)

De eerste keer dat ik het huis van binnen zag, lag er een slang op de vriezer in de basement. De rolverdeling was als volgt: Jaap ving de slang met bezem en net en ik maakte foto's. Jaap heeft het dier bij de kreek aan het einde van onze tuin losgelaten, dat is 60 meter bij ons huis vandaan. Toen we hier eenmaal woonden, kwam Jaap een andere slang tegen in de keuken! Die bleek in een scheur in de garage te huizen en gebruikte het muizengat bij de keukendeur als toegang. De buurvrouw griezelde van het verhaal, maar het buurjongetje wilde de slang als huisdier. Door het hele huis heen kwam ik muizenketels tegen en aangezien ik enigzins fobisch ben voor muizen.....sliep ik de eerste nacht niet best. Afijn het muizengat is dichtgestopt en een muizennest in de garage geruimd. Verder hebben we nog een kattenluik in de keukendeur, maar daar komt gelukkig geen kat door. We worden wel verondersteld de drie half wilde katten in de tuin te voeren. De vorige eigenaar deed dit twee keer per dag en verzocht ons om dit over te nemen... Hij verwoordde het als volgt: wij mensen hebben met onze huizen terrein afgepakt van het wild, dus wat we op z'n minst kunnen doen is het wild voeren: 'feeding the wild'. De katten zijn niet aaibaar, ze blazen en doen als je dichtbij komt. Adam en Marieke vinden die katten wel leuk en voeren ze dus onder begeleiding van Jaap. Dan hebben de buren nog drie (lieve!) honden die ook door onze tuin struinen. Onze tuin is wat avontuurlijker dan die van de buren, de buren hebben een keurig grasveld en bij ons is het nogal verwilderd, misschien aantrekkelijker voor de honden? In de kreek vissen in allerlei soorten en maten en er is een schildpad gesignaleerd. Tenslotte: de vorige eigenaar heeft drie honden in de tuin begraven, te weten onder de boeketjes kunstbloemen! Dus als die katten nu die vissen opeten, de honden de katten wegjagen en de slang de muizen opeet en het buurjongetje de slang als huisdier neemt....houden we alleen de honden over!

Eerste indrukken (2)

Wheat, drugstore and stuff zijn dagelijkse kost!

Ter geruststelling: we zijn goed terecht gekomen hoor. Wheat: Kansas is de graanschuur van Amerika. De print op onze bankpassen hebben wuivend graan als achtergrond. De drugstore is de apotheek waar ik dagelijks langsrijd. En Amerikanen hebben het vaak over 'stuff': spullen/dingen.

Van ABC naar EE, BIE, SIE

Laura leert elke dag een letter van het alfabet op school. Ze had in Nederland de letters al leren herkennen en benoemen, dus het is knap verwarrend dat een A nu als EE uitgesproken wordt en een B als BIE en een C als SIE. Ze leren korte woorden die beginnen met de letter van de dag. Vandaag was de 'C' aan de beurt. Ze vertelde dat ze vandaag geleerd had dat je kat met een C schrijft en pet (cap) ook met een C. Ze benoemt de woorden in het nederlands en leest en spelt de woorden in het engels! Dat is echt maf, funny.

Rekenen, rekenen, rekenen

Adam had vandaag een makkie bij het vak 'science'. De leraar ging het metrische stelsel uitleggen. Die sommen waren snel gepiept voor Adam. Rekenen met inches, feet en miles is een stuk lastiger. En tijdens de weerberichten wordt de temperatuur in Fahrenheit uitgedrukt. Dus het kan zomaar 90 graden zijn, gelukkig blijft de thermometer dan bij ca. 35 graden Celsius steken! En een fles voor Sarah klaarmaken met de juiste hoeveelheden en verhoudingen is ook geen sinecure. Ik ga eerst een amerikaanse fles kopen met 'oz' erop, dat scheelt een heleboel rekenen.

Eerste indrukken

We waren zaterdagmiddag de auto ophalen die we vrijdagmiddag gekocht hadden: een GMC Yukon (volgens Adam: GMC joekel): lekker veel ruimte en allerlei extraatjes zoals een DVD die uit het dak komt.

We willen toch nog wel een keer naar Canada rijden dus dat moet goed kunnen met deze auto. Daarna hadden we celebration: een aktiviteit van een van de kerken: in een park allerlei spellen voor jong en oud en eten. Met veel mensen gesproken, Jaap kende er al verschillende van.

Iedereen die je tegenkomt is erg hartelijk en gastvrij en willen je helpen als dat nodig is. We hebben een aantal briefjes met namen en telefoonnummers. Ondertussen hebben we de papieren voor het huis getekend, maar we zijn nog in het motel, want de vorige eigenaar moet het huis nog leegmaken. Het schijnt een nogal precies iemand te zijn, maar uiterlijk vrijdag moeten we de sleutel hebben en we hopen eerder.

De kinderen vermaken zich prima in het motel: er is een binnenzwembad en whirpool en ik kan de was hier doen. Sarah is al helemaal gewend aan campeerbedjes: ik bedacht dat ze vier verschillende bedjes heeft gehad in een week tijd: bij ons thuis, bij Janneke en Marc, in het vliegtuig in een mandje en hier in het hotel weer in een campeerbedje. Ze heeft geen problemen gehad tijdens de reis en daarna ook niet. We zijn toch wel veel op stap geweest, waarbij ze mee moest. Als ze moe is steekt ze haar duim in haar mond en gaat soort grommen, en dan valt ze al snel in slaap. Ik moet het nog eens op de video zetten.

De andere kinderen worden goed opgevangen op school. Adam is populair bij de meisjes: ze vinden het romantisch dat hij een andere taal kan en vragen of hij iets in het nederlands wil zeggen. Hij blijft er nogal nuchter onder en snapt niet wat er zo bijzonder aan is. Ik vind de amerikaanse kinderen heel beleefd, vriendelijk en rustig. Daarbij vergeleken zijn onze kinderen nogal luidruchtig, assertief en wild. Het gaat er op school heel gedisciplineerd aan toe, maar iedereen is even aardig en voorkomend. Ik denk dat onze kinderen zich er snel thuis zullen voelen.

Hesston zelf is een mooi plaatsje, beetje dorps, veel mensen kennen elkaar. Het heeft mooie parken en speelplaatsen. Ook de schoolgebouwen zijn nieuw en modern. En verder is alles even groot en kolossaal. Zelfs het stoepkrijt is gigantisch: de maat van een zuigfles van een baby. Het engels kan ik grotendeels wel volgen, maar ik moet wel steeds nadenken als ik zelf engels ga praten. Dus het is hier andersom als in Nederland: hier is Jaap meestal aan het woord!

De tweede vlucht was in een klein vliegtuig, en de kinderen zaten allemaal bij een raam. Laura was weer kritisch: ze had een tijd uit het raam gekeken en zei toen: Papa zei dat ze in Amerika allemaal grote huizen hebben, maar ik zie alleen maar kleintjes! Eenmaal geland bleken de huizen toch wel groot.....Van Adam moet ik nog schrijven dat we maandag een Ford Expedition gehuurd hadden: daar pasten we allemaal in een keer in met alle tassen en koffers.

Marieke krijgt veel complimentjes over haar engels op school: het scheelt dat ze al kan lezen en ze vindt taal leuk. Ze heeft ook cassettebandjes meegekregen met bijbehorende boekjes: over de Big Bad Wolf en three little pigs. Omdat het verhaal al bekend is, is het goed te doen. Laura en ik luisteren ook mee.....

Laura heeft een heel aardige juf, ze ziet er soms wel tegenop om naar school te gaan, maar als ze er eenmaal is kijkt ze niet eens meer naar ons. Ons buurjongetje John zit bij haar in de klas, geinig ventje met ook drie zussen.

Jaap en ik moeten een Kansas-rijbewijs halen in dertig dagen, anders geeft het problemen met de verzekering. Is ook wel goed om me even in te verdiepen, want de regels zijn wel iets anders. En ik bega elke dag wel een of meer overtredingen. Ze hangen hier de verkeerslichten aan de overkant van de kruising, omdat ik in Nederland gewend ben om te stoppen vlak voor het verkeerslicht, ben ik al een paar keer te ver doorgereden. Gelukkig is er meestel geen ander verkeer, maar ik voelde me wel dom toen ik middenop de kruising stilstond voor dat verkeerslicht! En op bijna elke kruising staat een stopbord waar je dus echt drie tellen stil moet staan, ook al is er in geen velden of wegen iemand te bekennen. Wel lekker veilig voor de kinderen om naar school te fietsen straks. Op elke kruising staan ook crossing guards: 65+-ers die verkeersbrigadier zijn voor en na schooltijd.