Dropjes wassen....

Als goederen schaars zijn, ga je gekke dingen doen om eraan te komen of het te behouden. Ik bedoel: Arianne had dropjes meegenomen, die vinden hier gretig aftrek. Echter Marieke brak per ongeluk het deksel van onze glazen droppot (met opschrift 'echt hollands'). Dus zaten we met een dilemma: dropjes eten op gevaar af om glas binnen te krijgen, de lekkernij in de vuilnisbak gooien of......juist ja: dropjes wassen! 't Is er wat kleveriger op geworden, maar de smaak is nog even lekker.

Verder niet zoveel bijzonders te melden: de houtkachel doet z'n werk en houdt de binnentemperatuur op 23-26 graden. Dat vinden we aangenaam. Kan me niet meer voorstellen dat we in nederland 19 of 20 graden warm genoeg vonden. Een lange warme zomer gaat toch niet 'in je koude kleren zitten'.

Foto's: klimmen en klauteren in de tuin. Marieke is altijd de waaghals, die loopt gewoon op haar gladde laarzen op de tak zo'n 2.5 meter boven de grond, Laura gehuld in indianendraperieen en als papa een handje helpt komt Sarah ook nog in de boom.

Pechvogel

Onze gast, Arianne is de pechvogel. Ze brak haar pols bij de laatste afdaling met snowboarden. Haar bezoek lijkt af en toe op een survival: halverwege de heenreis zat ze vast in Chicago. 't Weer was daar zo slecht dat er nauwelijks gevlogen kon worden. Na een dag vertraging toch nog net voor de Kerst in Hesston. En gisteren een halve dag op de eerste hulp gezeten en uiteindelijk met een gipsarm naar huis. Voor een goede overdracht naar nederland hebben we de rontgenfoto's opgevraagd. We hebben al bedacht dat het ook z'n voordelen heeft: we rekenen op een eerste klas behandeling voor de terugreis, een kruier, een secretaresse voor op het werk etc.

Gelukkig hebben we vorige week al gezwommen......voor de kinderen een favoriet uitstapje als we gasten hebben.

Niet handig...

Er is er hier één die met oud en nieuw geen handen hoeft te schudden. Rara wie is het?