Schoollevens

Op een dag ging ik (Adam) naar mijn kluisje op school om mijn spullen te pakken. Lily, de schoolhond, kwam naast me zitten. Ze wil dan aandacht dus ik gaf haar een aai over haar kop. Toen legde ze haar hoofd op mijn knie, want ze vond het gezellig. Nadat ik haar weer geaaid had, deed ze haar poot omhoog om een pootje te geven. Dat noemen ze hier 'shake'. Dus 'Lily, shake', betekent niet hond schudden, maar pootje geven.

Met art zijn we met een projekt bezig. We moeten een schematisch overzicht maken van de bouw en werking van een cel, waarbij we allerlei materialen mogen gebruiken. Ik moet de chloroplast en vacueles maken, dat zorgt ervoor dat de plant groen is en energie uit zonlicht kan halen. En vacueles zijn lege ruimtes waar de cel dingen in op kan slaan, bijv. water en energie verpakt in vloeistof. Ik heb er groene dekseltjes van Sarah's potjes fruit voor gebruikt, groene loops (cornflakes) en plastic zakjes. Ik vind het een leuk projekt omdat we creatief moeten zijn.

Ik (Marieke) vind het leuk om met mijn vriendinnetjes: Anastasia, Abigail en Jessica de tot- tot-train te doen. Dat is als treintje van de glijbaan afglijden. En ik heb plezier met Brandon, hij schiet gummetjes in de printer, als de juf niet kijkt.

Tussen de middag gaan we lekker eten, alle kinderen eten op school. De lekkerste maaltijd vind ik kipnuggets, chips, nectarines, mais en boontjes.

Ik (Laura) vind het eten en het buiten spelen het leukste van school. Ik speel pakkertje met mijn vriendinnetjes: Laureen en Lydia. Dan zeggen we 'come and get me'. Op de foto zie je mij met meester Duffy (hoofd van de school), hij zegt bij de ingang tegen iedereen goedemorgen en zwaait 's middags iedereen weer uit. Hij komt ook in de klas 'goedemorgen' zeggen, wij antwoorden dan monotoon in koor 'good morning mister Duffy'. Dat waren de eerste woorden die we op school leerden. Als je het op een rare toon zegt, moet je het over doen, dat is in onze klas nog niet gebeurd, maar bij Marieke wel. Marieke was niet de boosdoener, maar een jongetje uit de klas.

American football

Gratis kaartjes krijgen voor een Football wedstrijd: Amerikaanser kan het niet. Dat is dus ook precies wat pap begin van de week kreeg: Twee kaartjes voor een Football wedstrijd, zaterdagavond, 6 uur, Manhattan. Kansas State Wildcats tegen Missouri State Bears.

Van alles in het publiek: jong en oud, dik en dun. Zelfs bij Football zijn de zaakjes tegenwoordig goed geregeld. Geen gevecht, geduw en getrek in het publiek, alleen op het veld. Gelukkig maar dat er scheidsrechters zijn! Die stellen alleen niet veel voor. De spelers zijn veel groter. Dat die scheidsrechters nog op hun fluitje durven blazen!

Natuurlijk is in alles voorzien: Kleding, vlaggetjes, ballen {voor zover het ballen te noemen zijn}, pizza, snoepjes, koffie, cola.. Je kunt het zo gek niet bedenken of het was er wel te koop. Ze hadden zelfs een soort rubberen handschoenendie precies op klauwen van een kat leken.

Op de parkeerplaats ook een fleurige boel. Paars is de kleur van Kansas, dus veel paarse shirtjes, regenjassen en andere spullen. Er stond zelfs een compleet paars geverfde oude Chevrolet bus, op de VIP parkeerplaatsen! Veel mensen waren waarschijnlijk vroeg in de middag al gekomen, want in iedere rij parkeerplaatsen stonden minstens twee partytenten met goed ruikende {en rokende} barbeques eronder. Ook de ordedienst was enorm: We hebben twee auto's weggesleept zien worden. Pech voor de eigenaars...

De regels zoeken julllie maar op het internet, maar ik kan wel vertellen dat de Bears compleet ingemaakt werden. 61-10 voor de Wildcats! Onze eerste Football wedstrijd, en meteen krijgen we wat moois te zien. Desondanks bleven de Bear-bruin geklede Cheerleaders in goede stemming en gingen gewoon door met hun club supporteren. Ook de mascotte bleef doen alsof ze het heel goed deden, tegenover een publiek dat voor 95% uit Kansas kwam, de Wildcats aanmoedigde en geen oog voor hem had.

Geschreven door Adam

zaterdag-bomendag

Zaterdag is bij ons bomendag. Bomen omzagen, takken afvoeren en aanmaakhoutjes en stammetjes voor de open haard zagen en stapelen. Omdat de tuin nogal verwilderd is, was een kettingzaag een van de eerste aankopen. De bomen die te dichtbij het huis staan, gaan er het eerst aan. De boom die Jaap vandaag uitgekozen had, gaf de hele dag werk voor hem en de kinderen. De kinderen werken zich aardig in het zweet want Jaap geeft ze een dollar per uur. Die regel heeft hij na vorige week ingevoerd toen Marieke de hele dag geholpen had met het ruimen. Ondanks dat het warm weer was, wist ze niet van ophouden. Laura deed ook een duit in het zakje. Adam keek aardig sip want hij had die dag op de computer een dierentuin voor dinosaurussen ontworpen en daar kreeg hij geen dollars voor! Hij had zijn lesje geleerd, vandaag was hij de harde werker en kon 7.5 dollar opstrijken. Marieke vond dat ze wel genoeg geld had en deed het wat kalmer aan. Laura is berekenend, ze hield de stand gedurende de dag bij voor iedereen en checkte tussendoor bij Jaap of hij het met haar eens was. Gelukkig konden Jaap en de kinderen het eens worden over de eindstand.

Broeders en zusters

De mensen die we ontmoeten zijn erg vriendelijk en bereid om op allerlei manieren te helpen. Ze geven hun telefoonnummer en bieden praktische hulp aan, dat is heel welkom want we kamperen in ons eigen huis. We verwachten dat de container met ons huisraad (en veel speelgoed) over een paar weken hier is. We kregen pannen, een schommelstoel, handdoeken, slaapzak en luchtbed, campingbed voor Sarah enz. En het mooiste was: een mevrouw uit de kerk regelde voor dinsdag en vrijdag een driegangenmenu dat bij ons thuis bezorgd zou worden om 18.00 uur! Iedere gang werd door een gemeentelid persoonlijk klaargemaakt en gebracht, dus dat was gelijk een soort kennismaking met de mensen en de amerikaanse keuken. En we konden er een paar dagen van eten, want de porties waren royaal. Ik moet de recepten nog eens navragen.

Allemaal beestjes.....(brrrr)

De eerste keer dat ik het huis van binnen zag, lag er een slang op de vriezer in de basement. De rolverdeling was als volgt: Jaap ving de slang met bezem en net en ik maakte foto's. Jaap heeft het dier bij de kreek aan het einde van onze tuin losgelaten, dat is 60 meter bij ons huis vandaan. Toen we hier eenmaal woonden, kwam Jaap een andere slang tegen in de keuken! Die bleek in een scheur in de garage te huizen en gebruikte het muizengat bij de keukendeur als toegang. De buurvrouw griezelde van het verhaal, maar het buurjongetje wilde de slang als huisdier. Door het hele huis heen kwam ik muizenketels tegen en aangezien ik enigzins fobisch ben voor muizen.....sliep ik de eerste nacht niet best. Afijn het muizengat is dichtgestopt en een muizennest in de garage geruimd. Verder hebben we nog een kattenluik in de keukendeur, maar daar komt gelukkig geen kat door. We worden wel verondersteld de drie half wilde katten in de tuin te voeren. De vorige eigenaar deed dit twee keer per dag en verzocht ons om dit over te nemen... Hij verwoordde het als volgt: wij mensen hebben met onze huizen terrein afgepakt van het wild, dus wat we op z'n minst kunnen doen is het wild voeren: 'feeding the wild'. De katten zijn niet aaibaar, ze blazen en doen als je dichtbij komt. Adam en Marieke vinden die katten wel leuk en voeren ze dus onder begeleiding van Jaap. Dan hebben de buren nog drie (lieve!) honden die ook door onze tuin struinen. Onze tuin is wat avontuurlijker dan die van de buren, de buren hebben een keurig grasveld en bij ons is het nogal verwilderd, misschien aantrekkelijker voor de honden? In de kreek vissen in allerlei soorten en maten en er is een schildpad gesignaleerd. Tenslotte: de vorige eigenaar heeft drie honden in de tuin begraven, te weten onder de boeketjes kunstbloemen! Dus als die katten nu die vissen opeten, de honden de katten wegjagen en de slang de muizen opeet en het buurjongetje de slang als huisdier neemt....houden we alleen de honden over!