Pak sneeuw

Maart roert zijn staart. Vandaag een pak sneeuw van 25 cm. Dolle pret.

't Ging zo fijn he Saar, maar het eindigde in een naaldboom..... Ondanks dat we al heel wat naaldboompjes gekapt en verstookt hebben, is het nog mogelijk om in een naaldboom te sleeen....

Beroemd....in Hesston

Jaja, een van onze spruiten heeft de krant gehaald. Laura staat met een foto in het plaatselijke suffertje: The Hesston Record. Ze zei: ja ik sta gewoon in de newspaper op de front page. En of ze nu beroemd was... de krantenkop luidt: 'Famous Americans show up at HES (basisschool)? Ja hoor, in Hesston ben je beroemd deze week.

Het kwam zo: de kinderen hadden een geschiedenisprojekt op school. Ze mochten zelf iemand kiezen, wat informatie zoeken, minispreekbeurt voor de camera en zo je wilt verkleed naar school komen. Daar werden ze een voor een aangekondigd en mochten ze over de rode loper naar binnenlopen. Al met al zagen we 60 historische kopstukken uit de amerikaanse geschiedenis voorbij komen. Daarna werd de film vertoond van de minispreekbeurten, erg leuk gedaan!

Laura had gekozen voor Laura Ingalls Wilder, de Annie M.G. Schmidt van Amerika. De verhalen uit de kinderboeken spelen zich o.a. af op de prairie van Kansas eind 19e eeuw. Jaren geleden zond de EO op zaterdagavond Little House on the prairie uit....dat is precies wat ik bedoel.

V.l.n.r. Benjamin Franklin, Dolly Madison (alias Lydia, beste vriendin van Laura), Martin Luther King en Laura Ingalls Wilder. Alleen de vlechten moeten nog een eindje groeien....

Verder bedacht ik dat groen ook wel een passende kleur is voor een site over plattelanders....alhoewel het gras hier overwegend geel is vanwege de droogte. Men is gewend een soort sprinkler-installatie aan te leggen om het gras dichtbij huis groen te houden, de rest verdort.

En groen is de kleur van spruitjes, vanavond spruitjestaart uitproberen met amerikaanse ingredienten. De kinderen vinden straks waarschijnlijk dat ik de spruitjes verpest heb...die eten spruitjes het liefst zonder enige opsmuk. Afijn, jullie begrijpen wel dat het leven in The States soms niet opwindend is: we eten gewoon spruitjes vanavond, zoals vele nederlanders met ons, alleen zes uur later.

Drie turven hoog....

Bij doktersbezoek bleek Sarah excact drie feet high, ca. 92 cm. Drie turven hoog zeg maar. Ja, al een hele dame. Ze besloot vorige week dat ze kon steppen, dat lukte zowel op een houten stepje met drie wielen als op een aluminium stepje van Laura met twee wieltjes. Nu wil ze niet meer in de kinderwagen als we gaan wandelen, mevrouw gaat liever op de step. Dus de verkeerslessen zijn ook gelijk begonnen, want aparte fiets-en wandelpaden zijn hier schaars. Straatverlichting doen ze trouwens ook nauwelijks aan. Adam is zojuist door de vader van een vriendje thuisgebracht uit pianoles, want met zwarte kleren aan op de fiets, zonder licht en zonder straatverlichting.......dan liever de fiets in de pick-up truck en een blokje omrijden.

Zondag werd Sarah twee jaar. Ze heeft eerst uitgeslapen, want de klok werd verzet naar zomertijd. Toen naar de kerk en creche. Thuisgekomen 'Happy birthday' gezongen, maar eerst zong ze zelf een liedje op geheel eigen wijs. De kadootjes vielen in de smaak, o.a. een Sneeuwwitje-jurk, die draagt ze nu al drie dagen. 's Middags naar een speeltuintje in de buurt gestept. 't Was 'in the seventies', dus dik twintig graden Celsius. Maar vandaag wilde de temperatuur maar niet stijgen, 'k heb uiteindelijk vanavond met haarband om en handschoenen aan hardgelopen bij 1 graad met een fris briesje. 't Was toch lekker.

Baai da (uitvinding van Sarah als we vertrekken: bye dag)