Control Station: hiervandaan word de robot bestuurd.
Triangle, circle, square: het logo van FIRST.
Pit: soort van garage waar we de robot repareren en verbeteren tussen de wedstrijden.
Oklahoma City: een van de oefenwedstrijden, onze robot was een van de weinigen op het veld op donderdag, en de enige die het elke keer goed deed.
Team Mascot: Railerman, de mascotte van Newton High School.
Kansas City:
Het middelste deel van de video is het meest interessant, dan zie je de robot in aktie. Onze robot heeft nummer 935.
Finals Oklahoma City:
Het is al een tijdje geleden dat ik een blog geschreven heb, dus heb ik besloten om het in categorieën te doen zodat ik niets vergeet.
Het Idee: First is een organisatie die zo'n twintig jaar geleden is opgestart door uitvinder Dean Kamen met het idee om kinderen, vooral high schoolers, geïnteresseerd the krijgen in beroepen in wetenschap en technologie. Ieder jaar bedenkt First een spel, en nadat het op een specifieke datum is uitgegeven hebben de teams die meedoen zes weken om en robot in elkaar te schroeven die het spel kan spelen. Daarna zijn er competities in verschillende steden (regionals) en de winnaars kunnen tegen elkaar spelen in de finale (nationals), die dit jaar word gehouden in St. Louis. Teams van over het hele land doen mee.
Het Team: Ik ben met het team van Newton High School (Hesston heeft geen team), genaamd RaileRobotics omdat de mascotte van Newton High School een 'railer' is. We hebben ongeveer twintig leerlingen en een stuk of vijf leraren.
Het Spel: Dit jaar het het spel "Logomotion." Robots proberen om banden in de vorm van het logo van First (rode driehoek, witte cirkel, blauw vierkant) op pinnen the hangen. De robots beginnen aan hun eigen kant van het veld, met een speciale gele band die en Ubertube genoemd wordt. De robots proberen, zonder help van de spelers, de Ubertube op te hangen. De Ubertube is op zichzelf zes punten waard. Na vijftien seconden, de spelers nemen de controle over en besturen de robot zelf vanaf de 'drivers stations'. Er zijn zes teams in totaal in een wedstrijd, drie in de blauwe group en drie in de rode groep. De teams proberen de banden aan hun eigen kant op te hangen. De banden worden het veld opgegooid door een speler die aan de andere kant van het veld staat, naast de tegenstanders. om te voorkomen dat die tegenstanders al de banden oppikken zijn er speciale 'zones' waar de tegenstanders niet mogen komen. Twee minuten lang proberen de robots de banden op te hangen. Er zijn drie rijen bij zes kolommen pinnen an iedere kant. Banden die op de bovenste rijen worden opgehangen zijn drie punten waard, op de middelste rij twee punten, en op de onderste rij een. Als een band over een Ubertube gehangen wordt worden de punten verdubbelt. Je krijgt ook meer punten als je de banden in de volgorde van het logo van First ophanged (driehoek, cirkel, vierkant). Als er een Ubertube onder een van de banden hangt in een logo, dan worden de punten voor dat hele logo verdubbelt.
Er zijn vier palen in het veld, die een rol spelen aan het einde van het spel. Er zijn lampen in de palen die normaal gesproken rood of blauw zijn, afhankelijk van het team waar ze bij horen. In de laatste vijftien seconden, de lampen worden geel, en de teams kunnen naast de paal parkeren. in de laatste tien seconden, de robots kunnen een kleine robot, de minibot, op de paal zetten, waarna de minibot daar boven klimt. De palen zijn vier meter hoog, en de eerste minibot die de top bereikt krijgt dertig punten. De palen voor elke groep zijn aan de andere kant van het veld, en andere teams kunnen de palen blokkeren zodat de robots er niet bij kunnen.
De Pit: In een of andere grote ruimte krijgt ieder team een 10 ft. bij 10 ft. stuk om hun spullen en gereedschap neer te zetten. Tussen iedere oefen en kwalificatiewedstrijd worden de robots hier teruggebracht zodat het team schade kan repareren en zo nodig verbeteringen kan verzinnen. Ik werkte in de pit met als specialiteit de minibot, naast vier anderen die zich met andere onderdelen bezighielden. Tussen iedere wedstrijd moest ik de minibot uit de robot halen en klaarmaken voor de volgende wedstrijd. Soms hadden we maar vijf minuten om de lijst af the werken.
Het Programma: Op woensdag arriveren de eerste deelnemers om hun pit op te zetten. Op donderdag komt de rest binnen, en teams kunnen hun eerste oefenwedstrijden spelen. Dat is ook de dag waarop je alle problemen wil oplossen. Op vrijdag beginnen de kwalificaties. Het spel is hetzelfde, maar de teams worden willekeurig in groepen van drie verdeelt en spelen tegen elkaar. In totaal speelt elk team zo'n negen kwalificaties. Daarna worden de teams gerangschikt volgens het aantal punten ze gescoord hebben, en hoeveel hun tegenstanders scoorden. De beste acht teams kunnen twee andere teams kiezen om een alliantie te vormen, die dan doorgaat naar de kwartfinale. Een team kan elk ander team kiezen voor een alliantie zolang dat andere team onder hun staat op de lijst. Als het eerste team het tweede team kiest, dan schuiven alle andere teams een plek naar voren. Op zaterdag, nadat de kwalificaties zijn voltooid en de allianties gekozen zijn spelen de allianties tegen elkaar in een 'double elimination' kampioenschap. Iedere alliantie speelt twee of drie keer tegen de tegenstanders. Als een robot tijdens het kampioenschap stukgaat, word het beste team dat niet in een alliantie zit opgeroepen om in te vallen.
Het Resultaat: In onze eerste regional, in Kansas City, ging het niet zo geweldig. We hadden donderdag de tijd om op het veld te oefenen, maar omdat we de deployer (het onderdeel waarmee we de minibot op de paal zetten) nog niet af was, moesten we die eerst in elkaar schroeven en daarna uitproberen op een kleiner oefenveld midden in de pits. Niet dat de andere teams veel beter af waren, want op een of andere manier was het grote veld verkeerd opgezet of zoiets en dus konden de robots geen verbinding maken met de driver's stations. Het was halverwege vrijdag toen het veld uiteindelijk ongeveer werkte, maar er waren nog steeds problemen. Hoewel onze minibot een van de snelste op het veld was bleek de deployer nogal, eh, onhandig. Om het nog erger te maken hadden we een nieuw programma gebruikt om alle codes voor de robot te schrijven. Hoewel we geen oefenwedstrijden gedaan hadden leek het erop dat de teams die dat programma gebruikten heel veel problemen hadden met het veld. Hoewel we uiteindelijk in de kwart finale wisten te belanden moesten we vanwege zware problemen met de verbinding opgeven.
De volgende week in Oklahoma City ging het een stuk beter. We hadden zo goed als alle problemen die we in Kansas City tegenkwamen opgelost. De deployer was opnieuw ontworpen en we hadden nagenoeg alle codes herschreven. Op donderdag waren we een van de weinigen die oefenwedstrijden konden spelen een zo'n beetje de enigen die een robot hadden die het iedere keer deed. Het veld in Oklahoma City was goed opgezet, dus hadden we geen problemen met de verbinding, en de deployer deed het elke keer. De enige keer dat de minibot niet de paal opklom was toen de driver per ongeluk een van de joysticks raakte met z'n elleboog net toen de deployer naar buiten schoot; de minibot miste de paal. Uiteindelijk stonden we derde na de kwalificaties, en we kwamen in de eerste alliantie terecht. Omdat een van de robots in onze alliantie geen minibot had, kregen we het voor elkaar om een van onze minibots op hun robot te zetten. Uiteindelijk wonnen we het kampioenschap.
Bye, Adam.
