Plattelanders

Het plattelandersgezin Van Bergeijk is medio augustus 2007 naar Amerika verhuisd...

zaterdag 5 januari 2008

Over Cairo naar Canada.....


Op 28 december vertrokken we naar Canada. Eerst moesten we uit Kansas, dan door Nebraska, dan door South Dakota, dan door Wyoming, dan door Montana en zo kwamen we in Canada. Onderweg kwamen we door een plaatsje dat Cairo heette. Ook hebben we een bordje Bethlehem Road gezien en Garfield County. En we zijn zelfs langs Adam's Range gekomen.

Onderweg sliepen we in motels in Rapid City. De motels hadden een zwembad. De ene met een piratenschip en glijbanen en op de terugweg zelfs een heel waterkasteel met heel veel glijbanen en ik (Marieke) ben van de blauw-rode glijbaan geweest, dat was de engste, met een soort spiraal en een donkere buis. Je moest er met een band vanaf. De rest van de familie zat in het warme bubbelbad. Sarah vond het ook leuk. Omdat het al avond was zijn we niet heel lang gebleven.


In Canada hadden ze leuke kinderen. Ellen was al heel groot. Eigenlijk te groot om mee te spelen. Mathieu speelde met Laura en soms met Adam. Ik speelde met Walter en Laura. En Sytze speelde ook graag met Laura. En Ellen paste op Sarah. En de hond, die Sergiant heette, die snuffelde ook wat rond. Sarah vond de hond heel leuk.

Het was al bijna Nieuwjaar, dus Carlien en papa hebben oliebollen gebakken. Op oudejaarsavond waren we naar een groot feest gegaan. Er was een kinderhoekje om dvd's te kijken. Wij keken een dvd van Pink Panther. We waren te moe om op te blijven en zijn 22.00 uur naar bed gegaan.


De reis duurde twee dagen. We hebben een lekke band gehad door een scherpe steen op een gravelroad. Papa verwisselde de band en 60 nieuwsgierige koeien keken toe. Die zwarte koeien kon je goed zien als ze in de sneeuw liepen.

Verder hebben we onderweg veel antilopen en herten gezien. We hebben ook een wolf, een vos en zeearend gezien. Ik heb een stuk van een gewei meegenomen om op school te laten zien. Papa had het gevonden toen we op een stuk rots gingen klimmen (zie foto).


We zijn vaak bij Mc Donalds geweest om een happy meal te eten. En een keer in een roze koffietent waar ze veel speelgoedvarkens hadden.

Onderweg was het heel koud buiten. In Canada een keer -25 graden. En in Amerika een keer -22 graden, maar de zon scheen zo fel dat mama nog een zonnebril op had in de auto.

Woensdagavond 2 januari waren we weer thuis. Het was ruim 1200 miles, dus ongeveer 2000 kilometer. Het was een eind rijden, maar wel leuk.


HAPPY NEW YEAR, eh ik bedoel GELUKKIG NIEUWJAAR!

Groetjes van Marieke.
Zoals je ziet kan ik ook nog stukjes in het nederlands schrijven.

1 opmerking:

Anoniem zei

Hallo Jaap en Hanneke,

Het kwartje viel pas heel laat toen ik een van de blogs van de familie Brouwer aan het lezen was. Maar het viel! Toen ik de foto zag was het helemaal duidelijk. Jaap van Bergeijk. Van de CSFR in Wageningen. Ik was jou "dochter" volgens mij.
Boudewina.
Ik ben, nadat ik zelf een jaar in Canada heb gewoond, altijd geinteresseerd gebleven in Canada dus vandaar.
Mag ik vragen wat jij doet in Kansas?
En ook al 4 kinderen. Hoe oud zijn ze?
Wij hebben er inmiddels 2. Een van bijna 2 en een van 4 maanden. Twee jongens. We wonen in Vierhouten en ik ben nu huisvrouw. Mijn man is werkzaam op een ingenieursbureau als constructeur. Twee carrieres gaan bij ons helaas niet samen.
Ook de site van je broer Anco bekijk ik wel eens. Hij is gelinkt aan de blog van mijn zusje Geke.

Hoe vinden je ouders het met de kinderen en kleinkinderen in het buitenland?

Hoop eens wat terug te horen !

oh ja ons blog adres is:
matenboudy.web-log.nl

Boudewina