Een balletje opgooien

Hallo allemaal, ik ben er weer, Adam.

Sporten was de laatste tijd iets wat we niet zo vaak deden, behalve dan dat ik na school tennislessen heb. Maar.....

Nu kunnen we ook thuis sporten! En, op een leuke manier!

We hadden een paar weken geleden een volleybal gekocht. Niet dat we daar toen zo veel mee konden doen, want er was geen net. We hadden al geprobeerd om met mijn giga grote tennisbal en drie stokken voor het net volleybal te spelen, maar dat werkte niet. Toen we de volleybal hadden, gebruikten we het klimtoestel van de buren als net. Gisteren kwam pap met een volleybalnet aanzetten. Daar zijn we dus vanmiddag mee bezig geweest; het opzetten van het net. Ik moest de paal recht houden, terwijl pap de kabels in de grond vastzette. Het was lastig om de paal echt recht te houden. toen hij een keer scheef stond, vroeg pap of ik geen ingebouwde waterpas had. Ik antwoordde "nee, maar het zou leuk zijn als de paal er wel een had."

Toen het net er eindelijk stond, konden we even spelen, maar het was nogal heet. We waren dus snel uitgespeeld. Na het avondeten gingen we weer verder. Pap en Laura tegen Marieke en mij. De uitslag: ?-?. Er was niemand die de stand bijhield. Het was lekker koel, dus hebben we een laaaaaaaaaange tijd doorgespeeld. Mam maakte ondertussen foto's. Ze speelde later ook nog even mee. Dat ging nog best goed.

Na het volleyballen moesten Marieke en Laura in bad (dat was ook de reden dat we stopten). Sarah vindt zoiets altijd reuze interesant, dus terwijl ik het begin van dit stukje aan het typen was moest ik ook Sarah in de gaten houden. Sarah blijkt nogal bang te zijn voor de tuinsproeiers. Ze zat in de slaapkamer van mam en pap met de touwtjes om de luxaflex te rommelen (ze is gek op touwtjes), toen een van de sproeiers tegen het raam spoot. Toen hoorde mam een "ijselijke gil". Toen ze ging kijken, keek Sarah achterom met een "er gebeuren heel enge dingen hier" uitdrukking op haar gezicht. Misschien dat ze nu eindelijk van die touwtjes afblijft.