Veel buren hebben in hun tuin een bord staan met de tekst: invisible fence + een pasfoto van een witte golden retriever. De tuinen zijn hier ruim bemeten, dus een hek of afrastering plaatsen is duur en bederft het vrije uitzicht. Voor de privacy heb je een hek ook niet nodig, maar het hondje of loeder moet wel op eigen terrein blijven. Voor je het weet heb je een proces aan je broek als jouw viervoeter een argeloze voorbijganger in broekspijp + inhoud bijt. Dus legt men onder de grasmat een kabel die d.m.v. een zender een radiosignaal uitzendt. Het hondje draagt een halsband met ontvanger. Komt het dier in de buurt van de kabel.... eerst een waarschuwing d.m.v. een geluidssignaal, wordt dat genegeerd, dan volgen 'enkele milde elektrische correcties'. Bij de buren kwam een trainer aan huis om de dieren een en ander bij te brengen. 't Schijnt wel te werken, mits je de batterijen van de ontvanger op tijd oplaadt.....
Jaap zag op internet een plaatje van een Norwegian Buhund (zie foto's). Tim was helemaal enthousiast, want het leek sprekend op zijn favoriete knuffeldier: een vosje (volgens Tim 'osje'). Blijkt dat de Vikingen toendertijd al dit soort hond meenamen op 'strooptocht'. Maar veelal ingezet om de schaapskudde te hoeden, de boerderij te bewaken, en ging zo nodig ook beren of wolven te lijf.
Ik vind die met die witte stropdas wel heel grappig. Maar of 'Fikkie' ook hier zijn intrede doet....dat weten we nog niet.
